سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» نمونه‌هایی از قانون‌مداری درفقه شیعه را تبیین می‌کند.

 * ـ هرکس در اماکن عمومی مثل مسجد جا گرفته باشد، حق تقدم با او است و فرد دیگری نمی‌تواند وی را از آن‌جا بلند کند، حتی اگر آن شخص کودک باشد.

 * ـ اگر مسلمان قصد خواندن نماز در معابد یهودی‌ها و یا مسیحی‌ها داشته باشند، باید از متولی آن مکان‌ها اجازه گیرد، زیرا مسیحی‌ها و یهودی‌ها آن مکان‌ها را برای خود وقف نموده‌اند.

 * ـ هرکسی که به دیگری خسارت زده،، کودک باشد یا بالغ، آن را باید اعم از مالی و جانی جبران کند.

 * ـ آزار و اذیت دیگران حرام است، با این‌که فقها تأکید کرده‌اند انسان نمازش را در مسجد بخواند، ولی چنان‌چه بوی نامناسب‌ دهان وی، دیگران را آزار می‌دهد، شایسته است که انسان از حضور در مسجد خودداری نماید.

 * ـ اگر مردی همسر خود را طلاق بائن دهد، نه مرد از آن زن ارث می‌برد و نه زن از آن مرد، ولی چنان‌چه مرد در حال مرض خود، همسرش را طلاق بائن دهد، اگر مرد بمیرد، زنش از او ارث می‌برد، ولی اگر زن بمیرد، آن مرد از او ارث نمی‌برد (علی‌رغم میل باطنی مرد) البته این حکم به مدت یک‌سال ادامه دارد. به شرط این‌که در این مدت آن مرد سالم نشود (پس اگر بهبود یافت و بعد از بهبود یافتن مُرد، این حکم از بین می‌رود، یعنی هیچ‌یک از هم ارث نمی‌برند) و نیز به شرط این‌که آن زن پس از پایان عده ازدواج نکرده باشد، اما اگر ازدواج کرده باشد، این حکم از بین می‌رود و هیچ یک از دیگری ارث نمی‌برد.

 همچنین زنی که در عده طلاق رجعی است از شوهر خود ارث می‌برد. به عبارت دیگر مطلقه رجعیه در حکم زوجه است و هر یک از زن و شوهر از یک‌دیگر ارث می‌برند، به شرط آن‌که مدت عده (سه طهر) تمام نشده باشد.

 تنظیم: حجت‌الاسلام والمسلمین سیدجعفر ربانی